Gimnastyka korekcyjna

Plecy okrągłe

 

To nadmierne uwypuklenie (do tyłu) fizjologicznej krzywizny kręgosłupa w odcinku piersiowym tzw. pogłębienie kifozy piersiowej.

 

Obserwujemy także:

• zwiększoną lordozę szyjną i pochylenie głowy do przodu wszyjnym odcinku kręgosłupa,

• wysunięcie do przodu barków (protrakcja barków, garbienie się),

• odstawanie oraz rozsunięcie się łopatek,

• zapadnięcie lub spłaszczenie się klatki piersiowej (często funkcja oddechowa klatki piersiowej jest niewłaściwa),

• osłabienie mięśni grzbietu i przykurcz mięśni klatki piersiowej.

 

Przyczyną tej wady może być dystonia mięśniowa, czyli zaburzenie równowagi napięć mięśni tułowia. Plecy okrągłe mogą być również skutkiem kompensacji w przypadku np. słabego wzroku, nadmiernej w stosunku do rówieśników wysokości ciała lub u dziewczynek chęci ukrycia rozwijających się piersi (tzw. kifoza „wstydliwych”). Ponadto wada ta może powstawać w następstwie pewnych schorzeń: krzywica, gruźlica kręgosłupa, zesztywniające zapalenie stawów kręgosłupa, czy choroba Scheuermanna.

 

 

Plecy wklęsłe

 

Charakteryzują się zwiększonym przodowygięciem (pogłębieniem) kręgosłupa w odcinku lędźwiowym.

 

Obserwujemy także:

• wypięty brzuch – osłabienie mięśni brzucha,

• uwypuklenie pośladków,

• zwiększenie przodopochylenia miednicy,

• czasem zwiększoną rotację wewnętrzną w stawach biodrowych.

 

Rodzice zgłaszając się na konsultację mówią, że niepokoi ich ,,duży brzuszek’’ u dziecka mimo tego, iż ma ono szczupłą sylwetkę. Przyczyną wady postawy jest najczęściej dystonia mięśniowa (brak równowagi pracy mięśni), mięśni: grzbietu, brzucha, pośladków i kończyn dolnych. Osoby z tą wadą postawy często uskarżają się na dolegliwości bólowe okolicy lędźwiowo – krzyżowej kręgosłupa.

 

 

Plecy okrągło-wklęsłe

 

Są połączeniem dwóch wcześniejszych wad. Zarówno kifoza piersiowa, jak i lordoza lędźwiowa są nadmiernie powiększone

 

Obserwujemy także:

• nadmierne wysunięcie do przodu głowy, barków i brzucha,

• osłabienie mięśni pośladkowych i brzucha, a także grzbietu w odcinku piersiowym,

• skrócenie się mięśni klatki piersiowej i mięśni grzbietu w odcinku lędźwiowym.

 

 

Plecy płaskie

 

Wada ta charakteryzuje się spłaszczeniem lub brakiem fizjologicznych krzywizn kręgosłupa.

 

Obserwujemy także:

• spłaszczenie się klatki piersiowej,

• ograniczenie ruchomości i pojemności życiowej klatki piersiowej,

• obniżone i wysunięte do przodu barki,

• słabo ukształtowany układ mięśniowy,

• czasem dzieci sprawiają wrażenie słabszych, bardziej wiotkich mięśniowo.

 

 

Skolioza

 

Zwana często bocznym skrzywieniem kręgosłupa. Tak naprawdę skolioza to skrzywienie trójpłaszczyznowe – w płaszczyźnie czołowej (boczne skrzywienie kręgosłupa), strzałkowej (tzw. ordoskolioza albo kifoskolioza) i poziomej.

 

Obserwujemy także:

• uwidoczniony garb żebrowy po jednej stronie ciała, zauważalny podczas pochylania (skłonu w przód),

• asymetryczne ustawienie łopatek i ramion np. uniesienie oraz wysunięcie barku

• asymetryczne trójkąty talii,

• uwidocznione uwypuklenie na wysokości kręgosłupa lędźwiowego – wał lędźwiowy po jednej stronie, zauważalny podczas pochylania (skłonu w przód).

 

 

Kolana szpotawe

 

To charakterystyczne wygięcie kolan w łuk (,,beczkę’’), a w zasadzie ustawienie podudzia względem uda pod kątem ostrym do środka. Obserwujemy wygięcie na zewnątrz trzonów kości udowej, piszczelowej oraz strzałkowej. Gdy dziecko stoi prosto ze złączonymi stopami, między kolanami widać dużą przerwę, kształtem przypominającą literę O.

 

Kolanom szpotawym często towarzyszy:

• rotacja w stawach biodrowych oraz nieaktywne ustawienie miednicy,

• niewłaściwe obciążanie stóp, co prowadzi często do rozwoju wad stóp i zaburzeń chodzenia,

• przeciążenia, a nawet zniszczenie powierzchni stawowych przyśrodkowych części kolan oraz łąkotki przyśrodkowej

 

 

Kolana koślawe

 

To schorzenie, w którym stawy kolanowe są nadmiernie zbliżone do pośrodkowej osi ciała. Gdy dziecko stoi prosto, ze złączonymi stopami, kolana kończyndolnych stykają się i nogi kształtem przypominają literę ,,X’’.

 

Kolanom koślawym często towarzyszy:

• osłabione napięcie centralne tułowia, wystający brzuszek,

• nadmierna rotacja wewnętrzna w stawach biodrowych,

• wady stóp i zaburzenia chodu,