Wydarzenia klas I - III

Światowy Dzień Pluszowego Misia

25 listopada obchodzimy Dzień Pluszowego Misia. Ale jak to możliwe, że nikt na świecie nie wpadł na to, by ustanowić dzień zabawek?

Nasza klasa - 2 b - obchodziła Dzień Pluszowego Misia cały dzień bawiąc się przyniesionymi przez uczniów misiami i nie innymi zabawkami oraz rozwiązywaliśmy multimedialne zadania w tle z misiem. Zabawki pomagają rozwijać się i uczyć. Bawiliśmy w „Stary niedźwiedź mocno śpi” i układaliśmy puzzle z misiami. Zabawa nie jest przeciwieństwem nauki. Zabawa jest najwyższą formą nauki. Zabawa jest jedną podstawowych potrzeb dzieci na całym świecie. Jest niezbędna do rozwoju. Nie tylko gdy dziecko ma dwa, trzy czy siedem lat. Człowiek bawiąc się uczy się również, gdy ma lat dziesięć, siedemnaście czy dwadzieścia pięć. Zabawa nie tylko uczy, ale pozwala również oderwać się od rzeczywistości. Jest potrzebna każdemu.
Choć zabawki nie są do zabawy niezbędne, to ułatwiają wcielanie się w role, mogą stymulować kreatywność, poprawiać motorykę, uczyć rozwiązywania problemów, wspierają rozwój emocjonalny, fizyczny i społeczny. Współczesne dzieci w bogatych społeczeństwach Zachodu otoczone są dziesiątkami a nawet setkami zabawek.                 W wielu domach problemem jest ich nadmiar. Wiele do życzenia pozostawia także jakość wielu z nich. Zamiast bawić są frustrujące, przytłaczające, a czasem niebezpieczne. Z drugiej strony mamy dzieci, zarówno w Polsce, jak i w dotkniętych ubóstwem rejonach świata, które mają zabawek bardzo mało. Jedne i drugie chcą się bawić.

Wywołując temat zabawek i rozmawiając o tak uniwersalnej potrzebie, jaką jest potrzeba zabawy, możemy budzić wśród uczniów poczucie solidarności z dziećmi na całym świecie. 
Obejrzeliśmy dziś również prezentację multimedialną, która przedstawiła nam ujęcie historyczne postaci pluszowego misia i zobaczyliśmy jak ci pluszowi przyjaciele niegdyś wyglądali. Mówiąc o dawnych zabawkach pogłębiamy więź międzypokoleniową. Rozmawiając o produkcji zabawek, surowcach z jakich są wykonane ich trwałości, omawiając aspekty środowiskowe i etyczne ich produkcji uwrażliwiamy dzieci i wprowadzamy w tematykę odpowiedzialności społecznej  i odpowiedzialności osobistej. Pokazując, że zabawki można tworzyć samodzielnie, naprawiać i przeobrażać, wymyślać ich nowe zastosowania, wymieniać się zabawkami, które już nam się znudziły, oddawać je innym uświadamiamy dzieciom, że liczy się nie tylko ilość zabawek, ale to co z nimi robimy.

Pozdrawiamy
Klasa 2b
Autor: Andżelika Jończyk